© Reinier van Willigen
Blijk van waardering emotioneert ‘ridder’ Herman: ‘Ik deel deze onderscheiding met mijn vrouw’
HAAKSBERGEN - De afscheidsvergadering na 25 jaar als bestuurslid van de Katholieke Bond voor Ouderen (KBO), kreeg voor Herman Buursen woensdagmorgen een wel heel verrassend vervolg. „Kan m’n mondje doorgaans aardig roeren, maar nu…” Hij was zojuist benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
André Scheffers 02-12-21, 12:00, Tubantia
Ridder. Dat is een onderscheiding waar je u tegen zegt. Een onderscheiding ook die alles zegt over het oeuvre van de vrijwilliger die hij ver voor zijn pensioen al was. Zeg belastingservice voor ouderen en noem in één adem Pax Christie Kinderhulp, en je hebt het over Herman Buursen. Samen met echtgenote Ank begon Buursen lang geleden met het organiseren van vakanties in Haaksbergen voor kinderen uit toen nog Oost Berlijn. „Samen met mijn vrouw hoor”, benadrukt Herman als hij een beetje is bijgekomen van de schrik. „Zij trok de kar van de kinderhulp. Deze onderscheiding deel ik dan ook met haar.”
Een raar idee
Burgemeester Rob Welten was zich bewust van hetgeen de echtelieden door de decennia heen samen voor al die tientallen Oost-Duitse kinderen hebben betekend. Hij liet Ank Buursen daarom bij haar man de ridderorde opspelden. Buursen was zichtbaar ontroerd door de blijk van waardering. „Het was ook al een raar idee dat we na de vergadering hier bij de buurman in de serre van Sirtaki nog even bij elkaar moesten komen. Als daar dan de hele familie zit en ook de burgemeester om de hoek komt kijken, weet je hoe laat het is. Maar een ridderorde, dat had ik nooit verwacht.”
Vader van de belastingservice
Buursen werd voorgedragen door de KBO, nu hij daar na 25 jaar afscheid van neemt. Een afscheid dat ze bij de ouderenbond betreuren en respecteren, verklaarde voorzitter Willy ten Voorde namens het gehele bestuur. „Herman heeft ongelofelijk veel voor Haaksbergen betekend als onder meer medeoprichter van de belastingservice voor ouderen. Iets wat hij tot aan de dag vandaag is blijven doen.”
De belastingservice voelt dan ook als zijn kindje, vertelt Buursen. „En het is iets wat ik kan blijven doen voor ouderen die daar echt mee zijn geholpen. Het is in deze tijd van corona ook een middel om contact met ouderen te houden, al dan niet alleenstaand. Een telefoontje is makkelijk te plegen en dan vraag ik meteen hoe het gaat. Dan merk je dat zo’n gesprekje heel waardevol is.”
Vakantiehuis voor Pax Christie
De dochters Karen en Annemiek en zoon Henk zijn bij het heuglijke moment aanwezig. Hun andere zoon Michiel is ziek en kan er niet bij zijn. Ze deelden de ouderlijke woning als kind van gastouders regelmatig met kinderen uit Oost-Berlijn. Ank: „Pax Christie Kinderhulp kwam in 1969 op ons pad. Ons huis bood voldoende ruimte om kinderen ten tijde van de koude oorlog even op adem te laten komen en ze een fijne vakantietijd te bezorgen.”
En daar bleef het niet bij. Herman en Ank gingen ook werken voor deze organisatie en Herman nam zitting in de Werkcommissie Berlijn. Dit bestuur van de afdeling zorgde onder meer voor het busvervoer, begeleiders en de indeling in gezinnen. „Dat hebben we zo’n 32 jaar met volle overgave gedaan en we kijken daar met een heel goed gevoel op terug”, verzekert Buursen. Wat gaat hij nu doen? Hij is onlangs met genealogie begonnen. Van zijn eigen familie. „Heel iets anders en een mooie, nieuwe uitdaging voor de komende tijd.”